Het hoge binnenland van Turkije ben ik ondanks de kou goed doorgekomen. Wel wat last gehad van honden. Het zijn de honden die schaapskuddes moeten beschermen. Ze zijn erg groot en zien er angstaanjagend uit, vaak met halskettingen van roestige spijkers. Blaffende honden bijten niet zeggen ze en dat is ook niet gebeurd. M'n busje pepperspray is wel leeg gespoten, werkt zeer goed als je ze raakt. Halverwege de route kom ik door Kayseri, een grote stad waar de economie zeer hard groeit. Het landschap bij het aankomen ziet er vrij vreemd uit want er staan wel een paar honderd hoge torenflats door het berglandschap verspreid. Er wordt zeer snel gebouwd.

Naarmate ik dichter bij de zwarte zee kom fiets ik gelukkig weer door wat bossen. Op de hele Anatolische hoogvlakte kom je haast geen boom tegen. Alles wordt kaalgevreten door schapen of het gaat in de kachel. In Zonguldak kom ik aan in regenachtig grijs weer wat wel past bij dit koolmijnen en havenstadje. Allereerst ga ik op zoek naar informatie over een schip naar de Oekraine. In de haven ben ik maar het eerste kantoortje ingegaan waar wat in cyrillisch schrift op stond. Meteen raak, ze hebben een geregelde dienst met Sebastopol op de Krim. Ook belde ze meteen iemand van het hoofdkantoor die Nederlands sprak, het was een Turk uit Haarlem, wel zo makkelijk met de communicatie. Helaas wilde ze vierhonderd dollar voor de overtocht, wat ik veel teveel vind. Ik ga dus niet die kant op. Gezien de Russische inval die plaatsvond de dag dat ik zou aankomen, niet zo erg dus en reis vrolijk door naar Istanbul.

In vijf dagen fiets ik naar Istanbul. Het was lastige route met veel heuvels en in de buurt van de stad erg druk en weinig plaats voor een fietser. Hoe zal dit in Istanbul zijn? Mooi, er loopt een prachtig fietspad langs de boulevard en door parken zo de stad in naar een aanlegplaats waar je de Bosporus over kan varen naar het Europeesche deel. Ik steek nog niet over en blijf in Kadikoy aan de Aziatische kant. Ik wil een paar dagen blijven om wat van deze immense stad te zien. Niet ver van de steigers waar de Bosporus boten aanleggen vind ik een leuk hostel. Een prima plek, met de boot ben ik in twintig minuten bij de Aya Sophia in de oude stad. Kadikoy zelf is een volkswijk die erg gezellig is met veel eettentjes, cafeetjes, een grote vismarkt en natuurlijk heel veel winkeltjes.

Vijf dagen banjer ik door de stad en vind onder andere de "Pudding Shop", een bekend restaurant voor hippies. In de jaren zeventig kwamen veel Indiaganger hier om informatie te vinden en berichten uit te wisselen. Het beroemde prikbord werd gebruikt voor de meest uiteenlopende berichten, een simpele lift maar ook openlijke liefdesbrieven. Nu is het een gewoon restaurant waar de geschiedenis commercieel uitgebaat wordt. Met succes, ik heb er ook gegeten.

Morgen vetrek ik weer. Ik ga een stuk mee met een Bosporus cruise naar Sariyer, een buitenwijk. Het is van hier makkelijker om de stad uit te komen en zie nog wat van de Bosporus. De route gaat verder naar Bulgarije waar ik in anderhalve dag hoop te zijn. Beter gezegd, Ik moet er in twee dagen zijn want ik heb leterlijk maar een paar cent Turks geld over en voor twee dagen voedsel.

Edit: foto's toegevoegd aan Turkije