De ferry heeft geen cabines en vaart 's nachts, ik heb dus alleen maar een stoel. Het was niet druk dus ik kon languit op drie stoelen liggen, maar je komt toch vrij gekreukeld aan in de ochtend. Ook heel veel douane formaliteiten, officieel politiecontrole, want noord Cyprus wordt niet als land erkend. Bij het uitrijden van de haven werd ik bijna aangereden door mensen die aan de verkeerde kant reden en heb flink wat gescholden. Ai! Ik ben de sukkel, men rijdt hier links.

Het is buiten het seizoen, maar de wegen hier zijn wel erg druk en smal. Niet veel plaats voor fietsers dus. In plaats van wat sightseeing ga ik meteen richting Nicosia. Hier kan ik naar het Griekse deel en dan door naar Limassol waar ik een ferry hoop te vinden.
Nicosia heeft een beetje het Berlijn gevoel. Het is de enige stad waar de grens tussen noord en zuid doorloopt. Veel militairen en VN posten aan de Turkse kant. De grensovergang is op een achteraf straatje midden in de stad. Je moet alleen je paspoort laten zien en je kan zonder veel oponthoud door. Het Griekse deel van de stad is een ramp om te fietsen, het is hier nog drukker. Maar er is hoop, ik vind een fietspad langs een droog liggende rivierbedding die dwars door de stad gaat. Dit is het enige positieve wat ik van Nicosia kan melden.

Er staat nu alleen een gebergte tussen mij en Limassol. De normale, drukke, weg gaat hier met een grote boog omheen, maar ik wil er overheen. Het wordt een mooie rit van vier dagen. Veel bos en prachtige vergezichten. Onderweg kom je langs veel archeologische vindplaatsen uit de Griekse oudheid. Ik heb er een bezocht, het was een hoop stenen met een bordje met uitleg erbij, door fietsen maar.

De boot die ik hoop te vinden bestaat, in tegenstelling van wat ik gelezen heb. Toch kan ik geen kaartje kopen, want hij gaat alleen in het zomerseizoen. Dikke pech! Een zoektocht naar andere schepen en/of bestemmingen hebben geen resultaat opgeleverd. De enige boot vanaf Cyprus is degene waarin ik gekomen ben. Een vliegtuig is de enige andere optie om hier weg te komen. Ik heb een hekel aan vliegen met de fiets bij me en het is duur. Dus een nieuw plan maken. Ik ga het rondje Cyprus afmaken tot Girne en dan weer de ferry terug naar Turkije.

Het zuidelijk deel van Cyprus is een stuk warmer dan het noorden, ondanks dat het maar 40-50 km. zuidelijker is. Eindelijk kan ik weer eens m'n zomerkleding gebruiken. Alles is op toerisme bedacht en ben blij dat ik hier niet in het seizoen ben, lijkt me erg druk. M'n tochtjes door de bergen zijn wel mooi maar de rest van Grieks Cyprus heeft een hoog Benidorm gehalte. Het Turkse deel is wat rustiger maar er worden veel hotels gebouwd. Er wonen ook veel Britse pensionado's.

Op de terugvaart naar Turkije had ik minder geluk, want het was druk op de boot en heb niet veel kunnen slapen. Bij de douane controle in Turkije heb ik weer mazzel, ik had de sukkel beambte. Hij wilde m'n paspoort niet stempelen omdat ik geen geldig visa zou hebben. Mijn visa en paspoort zijn gewoon goed en het duurde dan ook even voordat ik begreep wat hij vond. De rij wachtende achter me begreep gelukkig wel dat het een *piep**piep**piep*vent was. Ik ben toch maar naar een visakantoortje gaan zoeken in het douane gebouw, wat er niet was, of iemand die Engels/Duits sprak, die er ook niet was. Na bijna een uur wel z'n chef gevonden die in een halve seconde zag dat er niets mis is met mijn papieren. De douanezak werd flink toegesproken door de chef en stempelde vliegensvlug m'n paspoort. Ook tot opluchting van zijn collega's die allemaal moesten wachten tot mijn probleem was opgelost.

Na de douane perikelen en een nacht niet geslapen heb ik niet veel puf meer. Van mijn eerdere verblijf hier wist ik dat er een natuurpark aan zee is waar zeeschildpadden hun eieren leggen. Kilometers lege stranden en geen mens te bekennen. Prima om wat slaap in te halen.

De tour gaat nu toch verder naar Iskenderun en dan Antakya niet ver van de Syrische grens. De Turken die ik spreek zeggen alle dat ik daar echt naar toe moet. En dan een "warme" route zoeken naar Istanboel.