In Bari heb ik een ticket gekocht voor de ferry naar Durres. Deze vertrekt 's avonds om elf uur en komt 's morgens om een uur of acht aan. Ik had een hut zodat de overtocht slapend verloopt. Prima want 's nachts zie je toch niets op zee. De reis verloopt verder zonder problemen. Durres is een beetje het Benidorm van de Balkan en dus druk en chaotisch aan de kust. Waarom mensen hier komen voor een strandvakantie is me een raadsel, want het hele kleine strand ligt onder een dertig cm dikke laag afval en zeewier. De rest is rotsen. Het strand trekt me zowiezo niet maar ik blijf hier toch twee dagen in een hotel uit m'n reisgids. Zo kan ik een beetje aclimatiseren. Aan de Adriatische kust in Italie zitten bij elk stoplicht bedelaars, hier heb ik ze enkel bij de ferry gezien. Het huisvuil ligt hier wel overal net als in zuid Italie en het is net zo warm, veel is er dus niet verandert. Wat wel zo prettig is dat veel Albanezen engels spreken. In een dag kom ik er meer tegen dan in drie weken Italie. Er is hier deels uitgegraven amfitheater uit de tweede eeuw. Het is de grootste van de Balkan, ongeveer een derde van het coloseum in rome. Ik heb dit bezocht en zag nu waarom niet alles is uitgegraven, er loopt een straat overheen en midden in de arena staan ook een paar huizen. Toch was het wel interessant, ik was ook de enige bezoeker en had het hele terrein voor mezelf. Veel meer heb ik niet gedaan, het is erg warm en m'n kamer heeft airco. Na twee dagen ben ik richting het noorden vertrokken. Ik wil naar de Konami ferry wat volgens de reisgids een zeer spectaculaire boottrip van een uur of drie is. Ondertussen ben ik op camping Albania wat door nederlanders wordt gerund en sta op een mooi vlak tentveldje. Als ik klaar ben met dit stukje vertrek ik naar Konami om morgen met de boot tegaan.