Eindelijk wat tijd omdit blog te schrijven. Tot nu toe heb ik elke dag gefietst en hou nu

mijn eerste rustdag. Ik zit op een camping in Italie bij Chiavenna in de buurt naast een

grote waterval.

De trein naar Maastricht zat vol met fietsreizigers. Alle fietsplekken in de trein waren

vol, maar ik heb mijn fiets er bij kunnen proppen. Het nadeel van beginnen in Maastricht is

dat je meteen de Ardennen voor je kiezen krijgt. Het voordeel is dat je meteen een mooie

route hebt en de eerste dag in het buitenland bent. Het begon met een deel van het parcours

van de Amstel Gold race en gaat verder door Belgie naar Luxemburg. Hier kon ik de Ourtal

route oppakken waarna ik kon overstappen naar de Moezel. Hier breekt 's nachts een

gigantisch onweer los, wat de eerste echte test voor m'n nieuwe tentje is. De tent bleef

staan en ik bleef droog, geslaagd.

Schengen ligt ook langs de Moezel. Ik ben hier kort doorheen gereden. Het is een klein

stadje met een kasteel/hotel waar het verdrag is getekend. Ik begrijp nu wel waarom dit hier

gedaan is, want ik fiets wel tien keer per dag een land in of uit. De route loopt

voornamelijk langs de grenzen van Belgie, Duitsland, Luxemburg en Frankrijk. Het is ook niet

helemaal duidelijk wat voor een taal de mensen spreken. Het kan Duits, Frans, Nederlands of

een soort mix hiervan zijn.

Het vervolg van m'n route is niet bijster interessant tot aan de Vogezen. Hier moet ik de

eerste echte col over, col du Donon(ca. 800 m.). Mooie route maar dat is meestal het geval

in de bergen. Over een kleinere col, col de Steige, verlaat ik de Vogezen en fiets de Elzas

in. Het verschil in landschap is vrij groot en plots. Natuurlijk weer heel veel wijnbouw. De

Elzas is Frans maar de namen van plaatsen en mensen klinken wel heel Duits. Ik fiets hier

voornamelijk door kleine pitoreske plaatsjes, totdat ik bij Basel kom. Veel industrie, snel

doorfietsen dus.