Lekker een rustdag in Zagora gehad. Een gids voor woestijn trips heeft mij herkend en komt naar me toe en nu eens niet om iets te verkopen. Hij heeft mij gezien in de woestijn en wil me hand schudden. Hij noemt me monsieur rouge vanwege mijn rode fietsjasje. Erg leuk en dit geeft mij ook een rustige dag in Zagora, want iedereen lijkt het nu te weten en vallen mij niet lastig behalve dan dat ze me een schouderklopje willen geven. In het hotel heb ik ook mijn kleren laten wassen en heb eindelijk weer eens echt schone kleren.

De volgende rit gaat naar Agdz. Wat een rits van palmoases is langs de oever van de rivier de Draa. Ik leg de honderd kilometer moeiteloos af, het is heel wat beter dan woestijnpiste. De volgende dag wordt het weer echt klimmen, want dan zit ik weer in de Atlas. De eerste echt pas die ik moet passeren is de Tizi n Tinififft, 1660 meter hoog. Ik doe er ongeveer twee uur over om de top te bereiken. Vanaf hier wordt het een lange afdaling naar Ouarzazate, dat 500 meter lager ligt. Dit is het eindpunt voor vandaag. Het viel me niet tegen en begin weer wat vertrouwen te krijgen voor de volgende en laatste pas van deze reis. De Tizi n Tichka die 2260 meter hoog is en daarmee ook de hoogste pas in de Atlas is. Waarschijnlijk kan ik morgen op de foto met het bord op de top, maar overmorgen is ook goed.

Hier in Ouarzazate is een supermarkt die bier verkoopt, de eerste die ik gezien heb. Ik heb er twee gekocht een om de pas van vandaag te vieren en eentje voor de Tizi n Tichka, hopelijk. het is dus een klein beetje feest vandaag in mijn hotel van zes euro.