Onderweg naar Fez

De weg is in dit gebied behoorlijk bergachtig maar niet zo steil als in Andalusie en kan redelijk goed doorfietsen. Als ik door dorpjes rijd ben ik een soort kermisatractie hier want mensen blijven staan en kinderen rennen uit de huizen om me te volgen. In het begin is dit wel leuk maar het ritueel is in elk dorpje hetzelfde. Alle Marokkaanse kinderen kennen twee Franse woorden, donnez moi ... [geef mij ...]. Het is een heel verschil met Europa. Je ziet ze bijvoorbeeld nog steeds met ossen of ezels het land ploegen.

Vroeg in de middag wordt ik bijgehaald door een andere fietser. Zowaar een Nederlander en uit Amsterdam, Maarten. Het is wel prettig om een ``normale`` medefietser te hebben. Hij is onderweg naar Kameroen en is wel vanuit Nederland vertrokken. Het is wel duidelijk dat hij al een tijdje op de fiets zit want in de klim gaat hij een stuk sneller. Hij heeft ook een website www.tripje.blogspot.com .Wij fietsen samen verder naar Ouezzane wat ons einddoel is voor vandaag. Later op de dag komen we nog twee fietsers tegen, Een Spaanse man met Belgische vrouw, sorry ik ben jullie namen vergeten. Zij zijn door Marokko aan het fietsen met hun driejarige dochter Maya die in een karretje zit wat achter de fiets hangt. We hebben samen thee gedronken en ik ben met Maarten samen verder gegaan, hun gaan iets langzamer met kind.

Ik ben blij dat ik met Maarten in Ouezane aankom want je komt hier geen westerling tegen. We hebben hier een hotelkamer gedeeld en hebben op de markt wat gegeten. De volgende dag scheiden onze wegen weer want hij gaat naar Rabat en ik ben onderweg naar Fez.

Ouezane ~Fez leek op de kaart een mooie dagetappe van 100 km maar bleek op de weg 145 km te zijn. Dit wordt waarschijnlijk wildkamperen. Tegen de avond heb ik nog steeds geen goeie kampeerplek gevonden en besluit door te fietsen naar Fez. Nu moet ik wel een stuk in het donker fietsen. Nu ik eenmaal besloten heb naar Fez te fietsen zet ik wel door maar fietsen in het donker door marokkaanse bergen is erg lastig. Eindelijk in Fez aangekomen hoop ik voor het eerst dat ik gespot wordt door de sjacheraars want ik wil niet lang zoeken naar een hotel.

Er komt er een op mij af bij het binnenrijden van de stad en ik vertel hem wat ik wil en wat ik wil betalen. Hij rijdt onmiddelijk door en ik kom er geen meer tegen. Ik ben toen maar naar het station gereden en vond daar een Ibis hotel. Wel boven mijn prijsklasse maar ik ben erg moe na dagrit van 152 km door bergen en donker. Ik ben van plan de volgende dag ook te blijven om de stad te bezichtigen en mijn benen een beetje rust te geven.

Reacties

Reacties

Helga&Krishna

ha lonely biker!
Leuk om weer nieuws van je te horen. Gelet op de datum heb je vanmorgen je reisverslag gemaakt en blijf je vandaag dus in Fez. Is er trouwens tijdverschil?Keek je niet raar op om opeens(en notabene een hollander) een fietskompaan te zien. Kan me voorstellen dat het erg leuk en meteen ook handig is om een reisgenoot te treffen. Kameroen nog een ietsiepietsie verder, dat dan wel. Ben benieuwd of bij die andere reisgenoten het driejarig kindje het ook leuk vind om zo lang in het fiets bakkie te zitten......, maar wel grappig.
Wellicht boven je budget, maar wat heerlijk om na zo'n tocht heerlijk in een Ibis hotel te zitten. Daar hebben wij veel naar uitgekeken in onze 21 dagen, om na 8á 9 uur per dag lopen lopen en dan zonder stromend water, elektra en dus stikkedonker en koud, te kunnen neerstrijken in een echte hotelkamer, haha!
Foto's zien er goed uit van Fez, hoe is de natuur onderweg? En kennelijk gaat het fietsen op deze wegen je goed af, af en toe lopen. Geen problemen meer met de fiets, nieuwe onderdelen functioneren goed? Wij zijn alweer 4 dagen aan het werk geweest, tis niet anders, maar Nepal zit nog zeer vers in het geheugen. Krishna en ik hebben beide gegeten als beren.We hadden een hele goeie kok mee en de drie keer dat we vlees kregen werd er ter plekke een kip uitgezocht, aan ons laten zien en geslacht. Verser kan je ze inderdaad niet eten. Groot verschil in smaak trouwens met onze kippenmachineskipfiletjes. Maar goed ondanks het vele en heerlijke eten zijn we alletwee 7 kilo afgevallen. Veel he, alleen door het vele stijgen en dalen en stijgen en dalen.....
You8 wist niet wat ze zag bij thuiskomst, hahaha! Hoe gaat het met jou, je valt ongetwijfeld ook af.
Oké Jer, wederom veel fietsplezier op het vervolgtraject en tot horens.
grtz van ons

Jenny Schoen

Hallo Jerry

Wat is het leuk om je reis per internet te volgen. Het is een heel avontuur.
Wonderbaarlijk dat je midden in Marokko een Amsterdammer tegen komt, die ook een fietsreis maakt. Het lijkt me wel prettig om gewoon weer even Nederlands te spreken.
Voor zover ik het weerbericht kan volgen voor Marokko, is het meestal goed fiets weer.
Hier is de eerste sneeuw gevallen en het vriest overdag ook. Vandaag zijn er al een paar skipistes geopend. Maar wij zitten lekker bij de open haard, met een glühwijntje.
Zo gek ver is Marokko eigenlijk niet (met het vliegtuig tenminste) van Europa, maar je kunt toch wel goed merken dat je in een ander werelddeel bent.
Dat gevoel had ik ook toen ik er 42 jaar geleden, ja, zolang is het al, was.
Als ik je verslag lees en Maarten zijn reisverslag heb ik ook gelezen, is er nog niet eens zo gek veel veranderd.
Jer, ik wens je een hele goede reis, tot horen.
Mama en Dick.

Jesse

Hey Sjerry,

Vet man! Gaaf dat je dit doet. Het kon ook bijna niet anders na al die intensieve training in NL natuurlijk. Goed dat je ook af en toe wat rustpauze neemt want anders wordt het een soort werken i.p.v. vakantie. Ik las dat je reisschema een beetje in de war is geraakt... ben je met kerst terug? Nogmaals ontzettend gaaf ouwe, helemaal alles in je eentje doen... petje af hoor. Spreek je snel.

Jesse

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!